Μια τυπική αίθουσα. Από τους μαθητές που κάθονται μπροστά, ο ένας έχει για θρανίο την έδρα του δασκάλου, ενώ ο άλλος μπορεί με την μύτη του να σβήση τον πίνακα.
Το νέο διδακτήριο με την μικρή του αυλίτσα (ναι, αυτήν που 1 χρόνο τώρα δεν μπορούν να φτιάξουν) . Προς το παρόν τα παιδιά μας το βλέπουν μέσα από τα κάγγελα του διαδρόμου.
Μια τυπική αίθουσα και πάλι. Δεν είναι νύχτα, αλλά μέρα μεσημέρι. Απλά το παράθυρο δεν βλέπει έξω, και το φως του ήλιου δεν την φωτίζει. Μονίμως τα παιδιά βρίσκονται σε τεχνητό φως.
Ακόμα μια τυπική άιθουσα. Μετρήστε τα θρανία. Μετά βίας χωράνε 11. Καθόλου χώρος να κινηθή κανείς.
Το εργαστήριο της πληροφορικής. Για να χωρέσεις πάνω από 10 μαθητές πρέπει να είσαι ταχυδακτυλουργός.
Να και ο διάδρομός μας. Οι αίθουσες βλέπουν σε αυτόν, και όχι έξω. Άρα εξαερισμός στις αίθουσες δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα τον χειμώνα οι μαθητές μας να αρρωσταίνουν ομαδικώς.
Η μόνη αίθουσα με παράθυρο προς τα έξω. Δυστυχώς δεν μπορεί να στεγάσει πάνω από 15 μαθητές.
Μια τυπική αίθουσα. Από τους μαθητές που κάθονται μπροστά, ο ένας έχει για θρανίο την έδρα του δασκάλου, ενώ ο άλλος μπορεί με την μύτη του να σβήση τον πίνακα.
Το νέο διδακτήριο με την μικρή του αυλίτσα (ναι, αυτήν που 1 χρόνο τώρα δεν μπορούν να φτιάξουν) . Προς το παρόν τα παιδιά μας το βλέπουν μέσα από τα κάγγελα του διαδρόμου.
Μια τυπική αίθουσα και πάλι. Δεν είναι νύχτα, αλλά μέρα μεσημέρι. Απλά το παράθυρο δεν βλέπει έξω, και το φως του ήλιου δεν την φωτίζει. Μονίμως τα παιδιά βρίσκονται σε τεχνητό φως.
Ακόμα μια τυπική άιθουσα. Μετρήστε τα θρανία. Μετά βίας χωράνε 11. Καθόλου χώρος να κινηθή κανείς.
Το εργαστήριο της πληροφορικής. Για να χωρέσεις πάνω από 10 μαθητές πρέπει να είσαι ταχυδακτυλουργός.
Να και ο διάδρομός μας. Οι αίθουσες βλέπουν σε αυτόν, και όχι έξω. Άρα εξαερισμός στις αίθουσες δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα τον χειμώνα οι μαθητές μας να αρρωσταίνουν ομαδικώς.
Η μόνη αίθουσα με παράθυρο προς τα έξω. Δυστυχώς δεν μπορεί να στεγάσει πάνω από 15 μαθητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου